غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی در گفتگو با شماره امروز روزنامه اعتماد از نامه تعدادی از فعالان سیاسی به مسوولان عالیرتبه نظام درباره مذاکرات مستقیم با آمریکا خبرداده است. همچنین امروز روزنامه اصولگرای جوان با انتقاد از انتشار این نامه نوشت: چطور میشود پاره شدن برجام را از سوی امریکا دید و باز هم از ایران خواست برای مذاکره با امریکا آماده شود؟! این پنج سال مذاکره چه دستاوردی داشت که باز تکرار شود؟! نویسندگان نامه چه تضمینی دارند که امریکا باز با زیرکی چندین سال ایران را معطل مذاکره نکند و بعد زیر همه چیز نزند؟
از امضاکنندگان این نامه میتوان به غلامحسین کرباسچی، احمد منتظری، ابوالفضل بازرگان، جلال جلالیزاده، جمیله کدیور، صدیقه وسمقی، حسن فرشتیان، رضا علیجانی، حسین کروبی، عیسی سحرخیز، حسن امینی، محمدصادق جوادیحصار، علی کشتگر، ویدا فرهودی، حمید آصفی و بهروز خلیق اشاره کرد.
غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی درباره این نامه توضیح داد: در نامه اشاره شده است که اگر امریکا تضمین دهد بدعهدی نکند و مسوولان بتوانند چنین تضمینی از این کشور اخذ کنند، بدون پیش شرط جدید میتوان برای حل مسائل با امریکا گفتوگو کرد. این نامه مشروط بر آن است که امریکا دیگر در قبال ایران بدعهدی نکند.
وی در پاسخ به این سوال که به نظر شما واکنش حاکمیت به این نامه چه خواهد بود؟ گفت: حاکمیت جمع بندیهای خاص خود را دارد. این نامه به معنای تصمیمگیری برای مذاکره مجدد با امریکا نیست بلکه یک نظر و تحلیل سیاسی است که توسط یک جمع ارایه شده است. این نظر و تحلیل با توجه به مجموعه بن بستها و مشکلاتی است که امریکا پس از خروج از برجام با آنها مواجه شده. امریکا امروز در وضعیت خوبی به ویژه در برابر کشورهای اروپایی قرار ندارد و ما میتوانیم از این فرصت استفاده لازم را داشته باشیم اما این نامه در فضای سیاسی ایران تعیینکننده نیست بلکه یک تحلیل است. حاکمیت و دولت همواره به مجموعه تحلیلها و نظرها توجه کردهاند. درباره شرایط کنونی کشور نظرات مختلف است. در مواردی شاهد بودیم که با یک تحلیل و نظر مانند همین نامه موافقت و به آن عمل شده است. به لحاظ بینالمللی و سیاسی ما به ژستی که در این نامه اشاره شده است، نیاز داریم. این ژست آن است در صورتی که امریکا و ترامپ تضمین دهند که دیگر بدعهدی رخ ندهد و اعتماد ایران را بازسازی کند، ایران حاضر به گفتوگو خواهد بود. این یک ژست منفی نیست.
کرباسچی افزود: این نامه را من ننوشتم اما دوستانی که این کار را انجام دادهاند، با توجه به تحلیلهای سیاسی خود و شرایط ویژه کشور این نامه را نوشتهاند. شرایط فعلی به گونهای نیست کسی نداند کشور با چه معضلات و مشکلاتی رو به رو است.
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی درباره اینکه، آیا اتفاق جدیدی رخ داده است که نگارندگان این نامه تصمیم به نوشتن تحلیلها و نظرات خود گرفتهاند؟ گفت: آن طرف ماجرا یک جوسازی سنگین درباره تحریم و افزایش فشار بر روی ایران را آغاز کرده است. اگر بابی باز شود که سیاسیون دلسوز چه در داخل و چه خارج از کشور به این نتیجه برسند که برای حفظ کیان جمهوری اسلامی، حفظ کشور، عدم ایجاد مشکلات برای زندگی مردم و نظام و انقلاب یک موضعگیری سیاسی مثبت انجام شود اتفاق خوبی است. ما ما می توانیم با یک شرایط خاص و پیشبینیهای درست جلوی این بدعهدی را بگیریم، میتوانیم بسیاری از مشکلات را با مذاکره به جای تهدید برطرف کنیم. این یک دیدگاه جدید و تازه نیست بلکه یک تذکر در شرایط فعلی کشور است. سیاستمداران جدید امریکا به دنبال آن هستند که مذاکره با ایران را به نام خود تمام کنند بنابر این این پیشنهاد میتواند مورد توجه قرار گیرد.
وی در آخر افزود: در کشور ما دیدگاههای سیاسی متفاوتی وجود دارد. یک دیدگاه در مجلس برجام و پرچم امریکا را آتش میزند و یک دیدگاه دیگر آن است که باید بدون عصبانیت تصمیمهای مهم اتخاذ کرد. دیدگاه ما آن است که اگر ایران بتواند از امریکا ضمانت گیرد که بدعهدی رخ ندهد و گذشته را جبران کند، میتوان راه صحبت و مذاکره را باز کرد. در صورتی که ما بتوانیم تضمین لازم را از امریکا بگیریم دیگر کسی نمیتواند تهمتی ناروا به مسوولان کشور بزند.
همچنین روزنامه جوان از نامه برخی فعالان سیاسی به مسئولان درباره مذاکره با آمریکا انتقاد کرد نوشت: نویسندگان این بیانیه همچنین با اشاره به از دست رفتن فرصت مناسب دولت باراک اوباما از ایران خواستند که «فارغ از جنگهای روانی کاخ سفید... با یک تصمیم ملی شجاعانه اعلام کند که حاضر به انجام مذاکرات بدون قید و شرط با امریکاست تا قدمی در راه حل مشکلات و اختلافات برداشته شود.»اولین دلیل اشتباه تحلیلی و محاسباتی نویسندگان این نامه آن است که نتوانستهاند دریابند که شاید از جهت نمایش مذاکره امریکا و کره شمالی، اکنون وقت دعوت ایران به مذاکره با امریکا باشد، اما از جهت آنکه امریکا به تازگی از توافقنامه چند جانبه و مهم برجام خارج شد و همه تعهداتش در قبال ایران را بعد از چند سال مذاکره زیر پا گذاشت و تصویر روشنی از یک پیمانشکن و بدعهد را از خود مقابل چشم مردم ایران گذاشت، حتماً زمان بدی است.
چطور میشود پاره شدن برجام را از سوی امریکا دید و باز هم از ایران خواست برای مذاکره با امریکا آماده شود؟! این پنج سال مذاکره چه دستاوردی داشت که باز تکرار شود؟! نویسندگان نامه چه تضمینی دارند که امریکا باز با زیرکی چندین سال ایران را معطل مذاکره نکند و بعد زیر همه چیز نزند؟